rocznica dzieciństwa

obrzydły mi noce uwite z pragnień
niemające odwrotu
scałowuję ciszę
z lewego kącika ust
za chwilę rozkwitnie jesień

może nauczę się kochać
na pamięć
kto wie co oznacza twoja samotność

z okazji trzydziestej piątej rocznicy
dzieciństwa chcę przyrzec ci
wolność i prawdę
ubogie są łzy które zamiast ulgi
niosą krzyk

świat mieści się w twoich dłoniach
od wieków chciałam
zobaczyć cię gotowego
do przyszłości

nie nazywam się stróżem
twoje oblicze w lustrze mówi wszystko

życie jeszcze ciepłe
chełpi się melancholią