na pamięć

pozostawiam niewyraźne ślady
jedność jest dobrą nowiną
błogosławię jutrzejszy dzień
niech będzie ostatni
w kolejce

podnoszę z serca cień
zbyt zimny aby ogrzać zmarznięte
sumienie
być może jestem
bezkształtną formą istnienia
spowiedzią zbyt naiwną
by uwierzyć

udałam się na niewłaściwą stronę
barykady
rozkochaj mnie dotykiem

powinnam zrozumieć
nieobecność przyszłości
zbyt wiele kosztował ten sen
może jestem śladem na policzku
dzieckiem
wyproszonym za drzwi

być może nauczę się
twoich marzeń na pamięć