biec ku światłu

życie zawsze zaczyna się
od samotności
czas biegnie wstecz dopóki ciało
nie sprzeciwia się cieniom

pomijam ostatnią odpowiedź
retoryczną
nie do twarzy mi z marzeniami
wczoraj o takiej samej porze
zakochałam się szaleńczo
w twoim niebie

słowa zbyt jałowe aby zasiać
ziarno kłamstwa
sączą się przez usta

nie jestem wybrana
aby zaciekawić ludzkość
ciekawe skąd w tobie tyle snów
ballada upodabnia się
do serca

być może rozkażę ci biec ku światłu
będziesz jadł mi z duszy
składam się
z łez wskrzeszonych krzykiem